EBÜL-HÜSEYN BİN SEM’ÛN “rahmetullahi teâlâ aleyh”
| 257 — EBÜL-HÜSEYN BİN SEM’ÛN “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Muhammed bin Ahmeddir. (Nâtık-ı bil-hikme) adı ile meşhûrdur. Birgün Bağdâdda, minberde va’z veriyordu. Minberin önünde oturanlardan biri uyudu. İbni Sem’ûn hemen susdu. Uyandığı zemân (Resûlullahı rü’yâda gördün değil mi?) dedi. Evet gördüm dedi. (Seni uyandırıp da, tatlı rü’yânı yarıda bırakmamak için susdum) buyurdu. Zâhid olmağı, dünyâya gönül bağlamamağı söylüyorsun, kendin yeni, şık giyiniyorsun ve çeşidli yemekler yiyorsun dediklerinde, Allahü teâlâyı, islâmiyyetin emr etdiği gibi bilen kimseye, dünyâ malı zarar vermez buyurdu. (Allahü teâlânın adı bulunmıyan söz, kıymetsizdir. Allahü teâlâyı hâtırlamadan susmak, boşuna vakt geçirmekdir. İbret almadan bakmak fâidesizdir) buyururdu. 387 [m. 997] senesinde vefât etdi. Evinin bağçesine defn edildi. Otuz dokuz sene sonra kabristâna nakl etmek îcâb etdi. Kefeni hiç solmamış, yepyeni görüldü. |