ŞEREF - kainatingunesi.com

ŞEREF:

Yükseklik, büyüklük, yüksek mertebe. İnsanlar arasında geçerli ve makbûl olma. Cenâb-ı Hakk’a itâat ve yüksek hizmeti ile çok ihsâna mazhâr olma, iftihâr.

İnsanların en akıllısı ölümü çok hatırlayandır. Ölümü çok hatırlayan insana, dünyâda şeref, âhirette yüksek dereceler nasîb olur. (Hadîs-i şerîf-Berîka)

Allahü teâlâ müslüman yapmakla bizleri şereflendirdi. Allahü teâlânın verdiği bu izzetten bu şereften başka şeref ararsak, Allahü teâlâ bizi yine zelîl eder, her şeyden aşağı eder. (Hazret-i Ömer)

İnsanın şerefi ilim ve edeb iledir, mal ve neseb ile değildir. (Hazret-i Ali)

Şerefli bir insan olabilmek için; edeb sâhibi olmak, farzları edâ etmek, sâlihlerle sohbet etmek ve fâsıklardan (açıkça günah işleyenlerden) uzak durmak lâzımdır. (Ebü’l Hayr el-Akta)

Kaybetti peygamberin âilesi olma şerefini,

Kötülerle arkadaşlık ettiği için hazret-i Lût’un eşi,

Eshâb-ı Kehf’in köpeği onlarla olunca berâber,

Kavuştu haşr olma şerefine mü’minlerle berâber.

(Sa’dî Şîrâzî)