ABDÜLKAHİR SÜHREVERDİ (Ebü'n-Necib) - kainatingunesi.com

ABDÜLKAHİR SÜHREVERDİ (Ebü’n-Necib)

Evliyanın büyüklerinden ve fıkıh alimi. Babasının adı Abdullah Bekri’dir. Hazret-i Ebu Bekr-i Sıddik’ın soyundandır. 1097 (H. 490) senesinde Sühreverd’de doğdu. 1168 (H. 563)’de Bağdat’ta vefat etti. Dicle Nehri kıyısındaki dergahına defnedildi.

Genç yaşında ilim tahsiline başlayıp Bağdat’a giderek fıkıh ilmini Nizamiyye Medresesinde hocalık yapan Es’ad Miheni’den; tasavvuf ilmini İmam-ı Gazali’nin biraderi Ahmed Gazali’den; hadis ilmini Ebu Ali Muhammed bin Nebhan’dan tahsil etti. İsfehan’a giderek Ebu Ali Haddad’dan hadis dinledi. Bir müddet insanlardan ayrılarak uzlet hayatı yaşadı. Daha sonra tekrar insanlar arasına girerek vaz ve nasihatleriyle onları Allahü tealanın rızasına çağırdı. Kadı Vecihüddin’den de hilafet aldı. Pekçok kimse onun ilim meclisinde ve sohbetlerinde yetişti. Birçok kerametleri görüldü. Şihabüddin es-Sühreverdi, İbn-i Asakir, Sem’ani, Abdullah bin Mes’ud, Abdullah bin Matar er-Rumi gibi zatlar ondan ilim öğrendiler. Bağdat’taki Nizamiyye Medresesinde ders vermesi için davet edildi. Bu daveti kabul edip, orada bir müddet hadis dersi verdi. Sonra Şam’a gitti. Kısa bir müddet Şam’da kalıp vaz ve nasihatte bulunduktan sonra Bağdad’a döndü. Hayatını ilim öğrenmek, öğretmek ve insanları Allahü tealanın rızasına kavuşturmak için çalışan Abdülkahir Sühreverdi, Bağdat’ta Dicle Nehri kıyısında talebeleri için dergah inşa ettirdi.

Abdülkahir Sühreverdi hazretleri buyurdu ki:

“Helali aramak farzdır. Yeryüzünde helal her zaman bulunur. Allahü teala kullarından helali aramalarını istedi. Ancak helal; bir yerde çok, diğer yerde azdır. Arayıp bulmak kula düşer.”

“Allahü teala için sevmek, O’nun için buğz (düşmanlık) etmek, imanın en güvenilir ve sağlam kulplarındandır. Emr-i bi’l-maruf (iyiliği emretmek) ve nehy-i ani’l-münker (kötülüklerden sakındırmak) yapmak imkanı olan herkese, imkanı nisbetinde lazımdır.”

Eserleri:

Abdülkahir Sühreverdi’nin yazdığı eserlerden bazıları şunlardır: 1) Adab-ül-Müridin, 2) Şerh’ül-Esma-ül-Hüsna, 3) Garib-ül-Mesabih lil-Begavi, 4) Musannefun fi-Tabakat- iş-Şafiiyye.