CAN VERME ACISI - kainatingunesi.com

“Ziyâeddîn Nurşînî”, büyük bir evliyâ zât.
“Can verme” konusunda buyurdu ki o bizzât:

Can vermenin acısı, şiddetlidir ki öyle,
Başka bütün acılar, “Hiç” kalır ona göre.

Bir kimsenin önünde, yalnız bu olsa şâyet,
Dünyâda hiçbir şeyden alamaz tad ve lezzet.

Bir kimse düşünse ki, çok zâlim, gaddâr biri,
Her an için, evinden girebilir içeri.

Hattâ vurup, birşeyle kendisini öldürür.
O kimse, her an için yalnız bunu düşünür.

Hattâ o, bu korkuyla râhatça uyuyamaz.
Hem yediği yemekten, hiçbir lezzet alamaz.

“Ölüm” de, her an için gelebilir herkese.
Çünkü “Ecel”, herşeyden yakındır daha bize.

Ayrıca, can vermenin öyledir ki şiddeti,
Yoktur onun yanında başka şeyin kıymeti.

Yetmiş kılıç darbesi vurulsa da birine,
Can verme acısının yanında “Hiç”tir yine.

Sâkin görünürse de can çekişen bir insan,
Tükendiği içindir tâkati o acıdan.

Çünkü o şiddet ile, çekilir el ve ayak.
Bunun ne olduğunu, tadanlar bilir ancak.

Gitmişti Resûlullah bir hastanın yanına.
Gördü ki, rûhu gelip dayanmış boğazına.

Buyurdu: (Ben bilirim bunun ne olduğunu.
Damarları içinden çekiyorlar rûhunu.)

Bir gün de buyurdu ki: (Çok kısadır bu hayat.
En büyük sermâyemiz, bu ömrümüzdür fakat.

Yâni tam bir “İmtihân yeri”dir ki bu âlem,
Burada kazanılır, “Cennet” ile “Cehennem”.

Dünyâda yaptığımız her işin, âhirette,
Hep karşılıklarını göreceğiz elbette.

Bu dünyâda en mes’ud ve bahtiyâr, şu kuldur.
Âhirete yarıyan işlerle meşgûl olur.

Aklı olan, aldanmaz bu vefâsız dünyâya.
Hazırlanır durmadan o sonsuz yolculuğa.

Eğer siz, insanlara çok “Hizmet” ederseniz,
Dünyâ ve âhirette yükselir dereceniz.

Güleryüz, tatlı dil ve iyi huyla, bu halka,
Bir “İyilik” yapmaya çalışınız mutlaka.

Kullara hizmet için, varsa bir çalışmamız,
Rızâ-i ilâhîye, umulur kavuşmamız.

İnsanlara hizmette, çok ecir, sevap vardır.
Zîrâ Peygamberimiz şöyle buyurmaktadır:

(İnsanlar, Rabbimizin iyâlidir herbiri.
Çok sever, kullarına iyilik edenleri.)

İslâmiyyet, kulları sevindirmektir asıl.
İyilik yapmalıdır insanlara velhâsıl.)