Allahü teâlâ buyurdu ki:
“Başkalarının ayıplarını arayanların ve söz taşımak için yola düşenlerin ardından gitme.”
Hadîs-i şerîflerde ise şöyle buyuruldu:
“Nemmam (söz taşıyan) Cennete giremez.”
“Sizin en fenanızı haber vereyim. Aranızda söz taşıyanlar, aranızı bozanlar ve insanları birbirine düşürenlerdir.”
“Söz, taşıyan meşru olarak doğmuş değildir. Ya veled-i zinadır veya zina karışıklığı bulunan kimsedir.”
Bir kimsenin rencide olacağı işi açığa vuran herkes nemmamdır.
Kendisine söz taşınan kimse şöyle hareket etmelidir:
1-Ona inanmamalıdır. Çünkü nemmam fâsıktır, fâsığa inanılmaz.
2-Ona nasihat etmeli ve bu günahtan onu nehyetmelidir.
3-Onu Allah için düşman tutmalıdır. Çünkü nemmama düşmanlık etmek vâcibdir.
4-O kimseye sû-i zan etmemeli, zira sû-i zan haramdır.
5-Nemmâmın sözünün doğru olup olmadığı araştırılmamalıdır.
6-Başkası için beğenmediğini, kendisi için de beğenmemelidir.
Nemmam âdil olamaz. Sana bir kimsenin sözünü getiren, senin sözünü de başkalarına götürür. Ondan kaçmak, onu düşman bilmek lâzımdır. Çünkü onun yaptığı iş, hem gıybet, hem hile, hem hiyanet, hem kin, hem haset, hem nifak, hem de arabozuculuk ve aldatıcılıktır. Bütün bunlar hiyanettir.
