Ebû Amr Dımeşkî Hazretleri
Şam evliyâsımn büyüklerinden…
Mümtâz (seçilmiş) insanlar gelip, ona talebe olmakla şereflendiler! Birçokları meclisinde bulunup, feyz ve bereketinden istifade ettiler…
Talebeleri sordular: “Hocam!.. Evliyâmn hususiyetleri nelerdir?”
“Evliyânın (Velîlerin), dört hususiyeti (özelliği) vardır: Siyâset, riyâzet, firâset ve riâyet!..”
“Onları açıklar mısınız, lütfen!”
“Siyâset ve riyâzet, gizlidir. Firâset ve riâyet, açıktır!… Siyaset, nefsi tanımaktır… Riyâzet, nefse düşmanlık ve muhalefettir!… Siyâset, kulluğu canlandınr… Riyâzet, kazâ ve kadere râzı olmayı sağlar! Siyâset, kalbleri tanımağa eriştirir. Riyâzet ise, hakikate ulaştırır.”
“Peki!.. Firâset ve riâyet nedir?”
“Firâset; Allahü teâlânın iyiliklerini, yaklnen görmektir. Riâyet ise Allahü teâlânın emir ve yasaklarına uymaktır!..”
“Firâset; kötülükten arınmayı ve târif edilemiyecek şeyleri müşahedeyi (görmeyi) sağlar. Riâyet ise sevgi ve korku kazandırır.”
“Daha başka, Efendim?”
“Vefa, sâfâ ile beraberdir. Rızâ ise, muhabbetle beraberdir!.. Bunlardan birinin ilmi, diğerinin varlığıyla kâimdir. Birinin yokluğu da, öbürünün cehâletinden meydana gelir.” Ebû Amr-ı Dımeşkî hazretleri; Şam şehrinde yaşadı ve 932 (320h.) yılında, orada vefât etti.
Bütün ömrünü ibâdet ve taatla geçirdi. Din düşmanlanna ve bilhassa; “Bu fâni âlemin, ölümsüz olduğunu!” iddiâ eden, felsefecilere çok güzel cevaplar verdi, insanlan, dalâletten (sapıklıktan) kurtarmaya çalıştı…
“Peygamberler mu’cizelerini; insanlann îmân etmeleri için açıklar.. Evliyâ ise kerâmetlerini, insanlar arasında fitne çıkmasın diye saklar!” buyururdu…
Allahü teâlâ râzı olsun, âmin.