Mesruk bin el Celâ hazretleri, tâbiînden olup, meşhûr fıkıh ve hadîs âlimidir.
Bu zât şöyle anlatır:
Bir “Allah dostu” vardı ki, kıymetini bilmiyordu insanlar.
Hattâ birini gönderip;
“Git ona söyle, insanları aldatmasın!” dediler.
Haberci gidip onun yanında durdu.
O sırada büyük zât talebesiyle sohbet ediyordu…
Sohbeti kesip;
“Bir Müslüman hakkında bilmeden ileri geri konuşmak uygun değildir” buyurdu.
Sonra onu çağırdı.
Eline bir kutu verip;
“Bunu götür, köy halkının huzurunda aç!” dedi.
O da geri gitti.
Ve o kimselere;
“O zât kötü biri değil, bilâkis fazîletli ve âlim bir kişi. Şu kutuyu da size gönderdi” dedi.
Kutuyu açtılar.
İçinde biraz “pamuk”, üzerinde bir “köz” vardı; ama köz, pamuğu yakmıyordu.
Köylüler gördüklerine şaştılar!
Özür dileyip “talebesi” oldular…
● ● ●
Bu zât, sevdiklerine;
“Kardeşlerim! Size karşı sert olana, yumuşak davranın, size zulüm yapanı affedin. Zîra hadîs-i şerîfte; ‘Sert olana karşı yumuşak davrananı, zulüm yapanı affedeni, kendisini aramayanı ziyâret edeni, Allahü teâlâ yüksek derecelere kavuşturacak ve cennette köşkler ihsân edecektir’ buyuruldu” diye nakletti…